równaniem chemicznym
Encyklopedia PWN
wielkość charakteryzująca stan równowagi danej reakcji chemicznej; stosunek iloczynu stężeń produktów do iloczynu stężeń substratów (stężenia reagentów w potęgach równym współczynnikom stechiometrycznym w równaniu reakcji, której równowaga dotyczy).
van’t Hoff 
, ur. 30 VIII 1852, Rotterdam, zm. 1 III 1911, Steglitz k. Berlina,
chemik holenderski.
[want họf]
Jacobus Hendricus , ur. 30 VIII 1852, Rotterdam, zm. 1 III 1911, Steglitz k. Berlina,
Laplace , ur. 25 III 1749, Beaumont-en-Auge (Normandia), zm. 5 III 1827, Paryż,
francuski matematyk, astronom i fizyk; największy uczony końca XVIII i początku XIX w..
[laplạs]
Pierre Simon de , ur. 25 III 1749, Beaumont-en-Auge (Normandia), zm. 5 III 1827, Paryż,
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych ([łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
) określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
białkowe katalizatory reakcji chemicznych w układach biologicznych.
fizyk niemiecki.
